Drut kolczasty to materiał, który nieodłącznie kojarzy się z grodzeniem pastwisk. Został wynaleziony już w połowie XIX wieku w celu umożliwienia szybkiego ogrodzenia rozległych terenów służących do wypasu bydła. Najbardziej rozpowszechnił się na terenie Stanów Zjednoczonych, gdzie bardzo usprawnił budowę ogrodzeń. Przed wynalezieniem drutu kolczastego płoty powstawały dzięki słupkom wkopywanym w ziemię i mocowanym do nich poprzecznym żerdziom. Tego rodzaju ogrodzenia były nietrwałe, a ich budowa pracochłonna, ponieważ ze względu na ograniczoną długość poprzecznych elementów słupy musiały być wkopywane blisko siebie. Kłopotem było też przygotowywanie i transport odpowiedniej ilości drewna. Lekki drut kolczasty mógł być mocowany do mniejszej ilości słupów, był o wiele wytrzymalszy, a jego użycie tańsze.
Zalety drutu kolczastego zostały z czasem dostrzeżone przez wojskowych i kierujących zakładami penitencjarnymi, w związku z czym z drutu kolczastego zaczęto wykonywać zasieki i płoty w więzieniach i aresztach.
Tradycyjnie drutu kolczastego używano do grodzenia pastwisk. W myśl obowiązujących dziś przepisów jest to zabronione. Płoty na terenach przeznaczonych do wypasu muszą być bowiem zrobione z materiału, który nie grozi zranieniem zwierząt. Drut może być jednak wykorzystywany do grodzenia łąk czy innych terenów upraw. Drut jest również często używany jako dodatkowe zabezpieczenie ogrodzenia, które umieszcza się nad siatką czy panelem ogrodzeniowym. Trzeba jednak pamiętać, że przepisy zabraniają umieszczania drutu kolczastego niżej niż na wysokości 180 cm.
